Controverse
Iedere methode die gericht is op gedrag of op bewustzijn draagt impliciet een set geloofsovertuigen met zich mee.
Vaak worden deze onderliggende geloofsovertuigen niet expliciet benoemd of als een soort van axioma (grondslag die vaststaat) gezien. Allerlei trainingen die in het primair onderwijs gegeven worden zijn gebaseerd op een aantal grondgedachten. Daar is op zich niets mis mee. Maar waarom zijn deze grondgedachten zo geformuleerd? Daar kunnen hele goede redenen voor zijn. Meestal staat de methode zelf niet ter discussie door degenen die haar aanbieden. Het is ook niet gemakkelijk om een methode uit te brengen die zichzelf bevraagt, aangezien de fundamenten van de methode dan wel eens kunnen gaan wankelen.
Het gevaar bestaat dat de methode onbedoeld een soort van geloof wordt. De cultuur van de school kan er in hoge mate door gekleurd worden. Maar het idee dat het 'gevaarlijk' is, is ook weer aanvechtbaar. Je kunt net zo goed beweren dat het structuur aanbrengt.
In ieder geval; de leermethode zoals wij haar aanbieden is bedoelt om ons aangeboren potentieel aan te boren. De enige echte grondregel die er is; doe elkaar geen geweld aan. De methode zegt niet dat wat je moet doen of wat goed/fout is of wat juist/niet juist is. Het ethisch kompas waar we onder andere op zoek naar zijn is een kwaliteit van ons zijn en is onafhankelijk van aangeleerd gedrag.
We zouden het bijzonder op prijs stellen dat je niet zomaar gelooft van wat we zeggen of beweren, maar het zelf test. Misschien werkt het voor jou of je kind of misschien niet. We geven kinderen naar ons idee 'the real thing' in handen en daarmee worden ze misschien wel wijzer en mogelijk levendiger en opstandiger dan je als ouder of leerkracht zou wensen. Wil je dat eigenlijk wel?
Het is belangrijk dat de ouders van het kind achter onze methode staan. Kinderen met flinke psycholosiche en emotionele problemen kunnen baat hebben bij onze methode, maar kunnen er juist ook minder stabiel door worden. Het tweede deel van de methode (de werkkaarten) komt daarvoor meer in aanmerking dan het eerste deel (kath practice). Daarom is het belangrijk dat de begeleider van het kind ook weet van de methode en bekijkt of deze verantwoord is. Onze methode is zeer zeker geen vervaning voor het hele belangrijke werk wat ouders, kinderpsychologen, begeleiders en iedereen die liefdevol betrokken is bij het kind om hem of haar te ondersteunen in soms hele moeilijke situaties.
Ouders en begeleiders mogen daarom altijd deelnemen aan de live sessies die we via Zoom geven, om zelf te toetsen en te ervaren wat de inhoud van de methode is.
Onze methode is gegrond in de realiteit. Het is een beschrijving van hoe het menselijke bewustzijn werkt. Het verteld je eigenlijk niets nieuws. Wat we je vertellen is een aangeboren kennis, expliciet gemaakt. We geven je als het ware een heldere lens om doorheen te kijken. En die helderheid is intrinsiek goed, aangezien het universum fundamenteel uit goedheid bestaat. Met de helderheid komt ook de troebelheid naar boven, als gevolg van het verlies van onze ware natuur. Gedoseerd, maar het gebeurt wel. Iets om zeker bij stil te staan.
Als je het er fundamenteel niet mee eens bent, het niet voor jou of voor je kind werkt, het simpelweg niet ziet zitten of niet wilt, vergeet het dan. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Wat voor de een werkt, werkt misschien voor de ander helemaal niet.
Wat meteen al tot een flinke controversie kan leiden, is dat we verwijzen naar een boek 'The Power of Divine Eros' bij de kath practice. We durven het hier niet te vertalen naar het Nederlans, want dan slaat het vuur waarschijnlijk al direct in de pan. Het beste kun je het boek lezen (ook als audioboek verkrijgbaar) voordat je tot een conclusie komt. Natuurlijk begrijpen we dat het hier over kinderen gaat en het toeval wilt dat de beschrijving van de kath meditatie nou juist uit dat boek komt, wat iets heel anders is dan de inhoud van het hele boek gebruiken in de methode.
Als je (kritische) vragen hebt, dan kun je die sturen naar info@gameofpresence.org